bir çocuk

Aylardan şubatmış anne
Evimizin damı akarmış anne
Komşu seni çağırmış anne
Doğduğumdada yurtsuzmuşum anne

Çok çelimsizmişim anne
Yaşamaz ölürmüşüm anne
Nasıl güngörürmüşüm anne
Adımı güngör ondanmı koydun anne

Sırtında götürürmüşsün tarlaya anne
Gerek görmezmişsin sormaya anne
Mucize bu çocuktan adam olmaya anne
ALLAH kadir değilmi yaşatmaya anne

Gelmişim dört beş yaşına anne
Yinede yürüyemiyormuşum tekbaşına anne
Ben olmuşum son şansına anne
Ne yapayım çıkmışım karşına anne

Ben çocuktum anne, ben çoccuk
Anne böylemi geçti bende çocukluk
Sen vardın senin kucağına sokulurduk
Şimdi kırk yaşında yine çocuk olduk

Güngör Celep

teşekkürler